Διαβάστε την απάντηση των συλλογικοτήτων Terra Verde (Γη Πράσινη), ”Χωριά β.δ. Κρήτης” επιστολή του Βαγγέλη Μπούρμπο γεωπόνο – ερευνητή που δημοσιεύτηκαν στα Χανιώτικα Νέα, σχετικά με τον πρόσφατο κύκλο αλληλοδιδακτικής γεωργίας

_____________________________________________________________________________________

Αλληλοδιδακτική γεωργία: νέο “φρούτο” ατυχούς νεολογισμού

Κύριε διευθυντά
η γεωργία με την ευρεία της έννοια, που γεννήθηκε τη νεολιθική περίοδο ως εξέλιξη της Sylva και saltus μορφή της, η αρχέγονη αυτή τέχνη της καλλιέργειας των φυτών, της εκμετάλλευσης των ζώων και της αξιοποίησης των δασών και αλιευμάτων, η μητέρα και η τροφός όλων των άλλων “τεχνών” κατά τον Ξενοφώντα, το θεμελιώδες κύτταρο της κοινωνίας του Homo erectus και Homo sapiens γνώρισε μέχρι σήμερα πολλά συστήματα και μορφές. Οι ασχοληθέντες σε επίπεδο κόσμου με την σε βάθος και συνολική ανάλυση των επιθετικών προσδιορισμών των διαφόρων συστημάτων γεωργίας επιστήμονες μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού.

Αναφέρονται η M. Gold συγγραφέας του “Sustainable agriculture: definitions and terms” το 1999, οι F. Pervachon και A. Blouet με το σύγγραμμα “Lexique des qualificatifs de l Agriculture”, οι Γ. Σιάρδος  και  Α. Κουτσούρης για ορισμένες μορφές τις αειφορικής γεωργίας και ο γράφων με το βιβλίο “Η γεωργία και οι επιθετικοί της προσδιορισμοί”. Πρόσφατα χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι βασικές αρχές των διαφόρων συστημάτων και μορφών γεωργίας έρχονται στο φως της δημοσιότητας ατυχείς νοολογικοί επιθετικοί προσδιορισμοί. Για παράδειγμα η “συμβολαιακή γεωργία” η οποία στηρίζεται στην παραγωγή βάση συμβολαίου. Τέτοια βέβαια συμφωνία μπορεί να υπάρξει σε όλες τις μορφές γεωργίας.

Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τον επιθετικό προσδιορισμό “αλληλοδιδακτική γεωργία”, που τις μέρες αυτές κυριάρχησε στον τοπικό Τύπο με την ευκαιρία μιας πολύ ενδιαφέρουσας εκδήλωσης για την καλλιέργεια του Αβοκάντο. Στη διατύπωση του επιθετικού αυτού προσδιορισμού οι νεολογιστές στηρίχτηκαν στη “συμμετοχική μέθοδο διδασκαλίας” την αλληλοδιδακτική. Πράγματι η μέθοδος αυτή χρησιμοποιήθηκε από τα μέσα του 17ου αιώνα στην Αγγλία και τελειοποιήθηκε τον 18ο αιώνα στη Γαλλία του Sarazin. Στην Ελλάδα την εισήγαγε επίσημα ο Ιωάννης Κοκκώνης στα χρόνια του Καποδίστρια, μεταφράζοντας το 1830 τον οδηγό της αλληλοδιδακτικής μεθόδου του Sarazin.

Η μαζική αυτή μέθοδος εκπαίδευσης που στην επιστήμη των γεωργικών εφαρμογών αντιπροσωπεύει την “επίδειξη αποτελεσμάτων” έχει πολλά πλεονεκτήματα. Μπορεί να εφαρμοστεί χωρίς κανένα πρόβλημα σε όλες τις μορφές και συστήματα γεωργίας. Σε καμιά όμως περίπτωση δεν μπορεί να προσδιορίσει σύστημα ή μορφή γεωργίας με συγκεκριμένες αρχές.

Ευχαριστώ για τη φιλοξενία
δρ Βαγγέλης Α. Μπούρμπος
γεωπόνος – ερευνητής
___________________________________________________________________________________

Οι Κύκλοι Αλληλοδιδακτικής Γεωργίας

Κύριε διευθυντά,
μετά χαράς διαβάσαμε την επιστολή στις 10/3 του έγκριτου γεωπόνου Βαγγέλη Μπούρμπου, με εξαίρεση την ειρωνεία περί φρούτου, σχετικά με τον τίτλο που έχουμε δώσει σε τρεις μέχρι τώρα συναντήσεις ανθρώπων της υπαίθρου”Κύκλοι Αλληλοδιδακτικής Γεωργίας”.
Πρώτος κύκλος ήταν για τους γεωσκώληκες, δεύτερος για τη κλωστική κάνναβη που φυτεύτηκε και στον Κουφό Χανίων και τρίτος τώρα για το πολυσυζητημένο στις μέρες μας αβοκάντο.

Με τον όρο ”Κύκλοι Αλληλοδιδακτικής Γεωργίας” προφανώς δεν εννοούμε κάποιο σύστημα ή μορφή γεωργίας, όπως συμπεραίνει ο κύριος Μπούρμπος στην επιστολή του, αλλά καθαρά ένα οριζόντιο τρόπο μάθησης που προάγει τη συμμετοχικότητα με την ανταλλαγή εμπειριών και πληροφοριών. Η γνώση και η εμπειρία διαχέεται μέσα από μια αμφίδρομη συμπληρωματικότητα.

Τα ζητήματα που κατά καιρούς μας αφορούν δεν είναι άλλα από τις αγωνίες που ζούμε γύρω από το βιος μας, δηλαδή την καλλιέργεια και την παραγωγή τροφής.
Επιδιώκουμε η γεωργία να μην είναι στη σκιά του αστικού τοπίου και ο γεωργός – παραγωγός να ανακτήσει το ειδικό βάρος που του αρμόζει στην κοινωνία.

Συλλογικότητα για το εναλλακτικό και αλληλέγγυο εμπόριο ”TERRA VERDE” (Γη Πράσινη),
Πολιτική συλλογικότητα ”Χωριά β.δ. Κρήτης”